Gerecycleerd polyester: de keerzijde van de kunststof medaille

Polyester wordt steeds meer gebruikt voor de productie van kledij maar is allesbehalve een duurzaam textiel. Het wordt gemaakt uit plastic, wat op zijn beurt weer uit olie wordt verkregen. Daarom heeft de non-profitorganisatie Textile Exchange een grote groep kledingproducenten uitgedaagd om meer gerecycleerd polyester (rPet) te gebruiken.

Maar is dat wel zo’n goed idee? Gerecycleerd polyester biedt helaas niet alleen voordelen, maar ook heel wat nadelen. FashionUnited zette onlangs de feiten op een rijtje.

Het goede nieuws

Ten eerste belandt er minder kunststof op de afvalberg en in de oceaan wanneer we plastic afval gebruiken voor kledij. Dat is wel degelijk belangrijk, aangezien er elk jaar ongeveer acht miljoen ton plastic in de oceaan belandt. Momenteel circuleert er naar schatting al vijftien miljoen ton plastic onder water.

Ten tweede is de kwaliteit van rPet even goed als die van nieuw polyester, maar zijn er minder grondstoffen voor nodig. De productie vergt 59 procent minder energie. Herbruikbaar polyester kan bijdragen aan een lagere CO2-uitstoot en een lager verbruik van olie en aardgas.

De schaduwzijde

Plastic kan maar beperkt hergebruikt worden.

Ten eerste zijn veel kledingstukken niet uitsluitend uit polyester gemaakt, maar bevatten ze een combinatie van polyester en andere materialen. Daardoor wordt het moeilijker, of zelfs onmogelijk, om ze te recyclen.

Bovendien hebben kledingstukken die wel volledig uit polyester bestaan nog steeds een beperkte levensduur. Elke keer dat plastic wordt verwarmd tijdens het recycleren degenereert het en moet het gebruikt worden voor een product van lagere kwaliteit.

PET recycleren heeft ook invloed op het milieu. Omdat het niet eenvoudig is om consistente kleuren te verkrijgen voor gerecyclede polyestervezels gebruiken sommige producenten chloorbleekmiddelen. Er zijn studies die suggereren dat petflessen antimoon lekken, een stof die kanker zou veroorzaken.

Hoewel de productie van rPET duurzamer is dan die van nieuw polyester, vereist ze nog steeds veel meer energie dan de productie van katoen of hennep. Er is trouwens onenigheid over de berekening van de CO2-uitstoot van rPET tegenover nieuw polyester, omdat de impact van de eerste levenscyclus van de vezels niet wordt meegerekend voor de beoordeling van de gerecycleerde vezels.

Ten slotte produceert gerecycleerd polyester microplastics, microscopisch kleine plastic vezels. Daarom stellen sommigen dat rPET helemaal niet belet dat plastic in de oceanen belandt. Uit een studie is gebleken dat er bij elke wasbeurt 700.000 microplastics vrijkomen. Gerecycleerd polyester is op dat vlak even schadelijk als nieuw polyester.

Kortom, het ziet ernaar uit dat gerecycleerd polyester een tussenoplossing kan bieden voor plastic dat al geproduceerd is, maar een einddoel kan het zeker niet zijn. De zoektocht naar materialen die duurzamer zijn in elke fase van hun levenscyclus gaat door.

Bron: MVO Vlaanderen